Victor Frankenstein, Mary Shelley’nin ilk olarak 1818’de basılan romanı Frankenstein ya da Modern Prometheus isimli kitabının bir başka film uyarlaması. Anlayacağınız bir sürü versiyonu var hikayenin. Bu versiyonda yönetmen Paul McGuigan, hayat ile canlı olmak arasındaki farkı anlatan bir öykü sunuyor.
Frankenstein konusunda genel bir yanlışlık var: Yaratığın ismi değil, onu yaratanın ismi Frankenstein. Orijinal hikayedeki yaratığın bir ismi yok. İlk romanda yaratık, canavar, iblis gibi isimlerle anılıyor. Tabii ki yaratığı Victor’un çocuğu olarak kabul edip onun soyadını almış gibi düşünürsek başka.
McGuigan’ın versiyonu, “bu hikayeyi biliyorsunuz,” repliğiyle başlıyor. “Elbette dünya canavarı hatırlıyor, adamı değil. Fakat dikkatli bakarsanız daha fazlasını görürsünüz. Bazen canavar adamdır.” Kimin adı Frankenstein tartışmasına baştan nokta koymak bu. Hadi şimdi kim canavar ona bakalım, demenin başka türlüsü. Film bu sözlerle Victor’u suçluyor. Hikayenin geri kalanında durum pek de öyle değil. Özellikle finalde, James McAvoy’un canlandırdığı Victor da cool‘luğunun zirvesine ulaşıyor.
Victor babası tarafından değer verilmeyen, yokmuş ya da hiç olmamalıymış gibi davranılan bir karakter. Çocukken ağabeyiyle kar fırtınasına yakalanmışlar ve sadece o hayatta kalmış. Babasının nefret ettiği Victor, büyük icadıyla Frankenstein adının sonsuza dek hatırlanmasını sağlamaya çalışıyor. Ayrıca ağabeyinin ölümünden kendini sorumlu tutuyor. Bir hayatı sonlandırma suçluluğundan kurtulabilmek için hayat yaratan adam olmaya uğraşıyor. Filmin farklarından biri bu. Yaratıktan sonrasına odaklanmak yerine öncesine odaklandığı için Victor’a acıyoruz. Zaten kırılmış bir kız (!) olan Victor başka ne yapabilirdi ki? Hal böyle olunca başta söylenen o, “belki de canavar olan adamdır” lafı havada kalıyor.
Bir diğer fark, sirkten kurtardığı “kambur”un hikayesi. Daniel Radcliffe’nin canlandırdığı kambur karakterin ağzından dinliyoruz olayları. Orijinal romandaki yaratığın ismi olmadığı gibi kambur’un da yok. Victor onu hor görüldüğü sirkten kurtarıyor ve Igor adını veriyor. Yani film, “bir insan yaratmak” olgusunu cansız bir et parçasından başka tarafa kaydırıyor. Yine de birini sirkten kurtarıp her fırsatta bu iyiliği başına kakmak Victor’u canavar yapmaz, sevimsiz biri yapar. Ayrıca Victor-Igor arkadaşlığıymış geçin bunları.
Daniel Radcliffe tamam, James McAvoy tamam, Frankenstein hikayesine farklı bir versiyon tamam ama geri kalan her şey (hikaye tutarlılığı falan) faul filmde. İzleyip izlemeyeceğinize de siz karar verin.
